معرفی سگ داشهوند
پیشینه داشهوند احتمالا به اوایل دهه 1600 در آلمان برمیگردد.در طول سالهای ابتدایی پیدایش خصوصیت جسورانه آنها توسعه یافته و کامل شد تا به آنها کمک کند تا شکار کنند، و در نهایت برای مبارزه های سگ با سایر پستانداران استفاده شود.ظاهر سگ ظاهر سگ نژاد داشهوند
وزن:حدود ۷ تا ۱۵ کیلوگرم
قد: حدود ۱۸ تا ۲۰ سانتی متر
سگ نژاد داشهوند چهره جالبی دارد،بدنی طویل و عضلانی با قدی کوتاه !!که بسیار جالب توجه است.گوش هایی بزرگ رو به پایین و دو چشم بیضی شکل دارد. داشهوند سه نوع مختلف دارد: مو صاف، مو بلند و مو خشک. رنگ های آن ها می تواند از قرمز خالص تا قهوه ای مایل به زرد یا خود زرد و یا ترکیبی از رنگ های شکلاتی، سیاه و خاکستری باشد. پوست این نژاد حالت ارتجاعی دارد و بدون چین خوردگی زیاد است. حس بویایی این نژاد بسیار قوی است. حس بویائی قوی این نژاد نسبت به سایر نژادها قابلیت تعقیب شکار را به این سگ داده است. زوائد استخوانی بالای حدقه چشم بیرون زده‌اند. جمجمه و پوزه کمی انحنا دارند. لبها به خوبی فک پائین را می‌پوشانند. سوراخهای بینی کاملاً بازهستند. کمرش کمی خمیدگی دارد. شکم دارای انحنای کمی به سمت بالا است. پاها قوی وعضلانی هستند. پنجه‌های پا کوچکتر از پنجه‌های دستش است.
داشهوند سگی مهربان و پرانرژی ،شجاع و مغرور و جدی است. حمله و پرخاشگری شایع ترین مشکل در داشهوندها است. آنها با مردم عادی یا حیوانات که در کنار آنها هستند،مهربان نیستند.اغلب وقتی به یک غریبه نزدیک می شوند،یا سگ دیگری یا یک دوچرخه و.... به آن حمله می کنند.اصلاح این رفتار سخت است ،بنابراین صبر و شکیبایی بسیار مورد نیاز برای صاحب داشهوند است. این نژاد نسل ایده آلی برای خانواده هایی که کودکان کوچک دارند،نیست.
داشهوند ها هرگز نباید در حیاط نگهداری شوند. آنها در اصل برای حفر کردن آفریده شده اند و غرایز آنها برای حفاری هنوز هم قوی هستند. اگر چه کوچک هستند اما آنها می توانند بخاطر این ویژگی شان حسابی دردسر ساز شوند. اندازه کوچک شان آنها را برای آپارتمان ایده آل و مناسب می کند بنابراین ان ها سگ های آپارتمانی خوبی هستند.اما برای انجام تمرین و فعالیت ان ها باید برنامه ریزی دقیقی را انجام داد، زیرا آنها مستعد مشکلات اضافه وزن هستند.